اثر لوپئول و فلوتامید بر بهبود هایپرفیبروز رحمی ناشی از تجویز دهیدرواپی آندروسترون (dhea) در موش سفید کوچک آزمایشگاهی

پیش زمینه و هدف: سندرم تخمدان پلی کیستیک (pcos) شایع ترین اختلال اندوکرین زنان می باشد و هایپرپلازی آندومتر و متعاقب آن کاهش باروری و عدم موفقیت بارداری، افزایش موارد ابتلا به فیبروز بافت رحم و سرطان رحم از عوارض رایج آن است. بروز هایپرآندروژنمی دارای نقش محوری در پاتوفیزیولوژی این سندرم بوده و ایجاد هایپرآندروژنمی تجربی از روش های متداول القای pcos تجربی می باشد. داروهای آنتی آندروژن مانند فلوتامید در رژیم درمانی این سندرم معمول هستند. با توجه به شواهد موجود در مورد اثرات آنتی آندروژن رسپتوری لوپئول، اثربخشی آن در کاهش عوارض رحمی سندرم pcos در مقایسه با فلوتامید موردمطالعه قرار گرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش سفید کوچک آزمایشگاهی ماده نابالغ، به چهار گروه کنترل (c)، گروه pcos (p)، گروه pcos +لوپئول (l) و گروه pcos +فلوتامید (f) تقسیم شدند. از تزریق روزانه mg/kg 60 dhea به مدت 20 روز جهت القای این سندرم در سه گروه به غیراز گروه کنترل استفاده شد. پس از 20 روز، درمان در سه گروه با حامل دارو یا لوپئول یا فلوتامید به مدت  15 روز انجام گرفت. در طول دوره تیمار تغییرات وزن حیوانات به دقت اندازه گیری و ثبت گردید. در پایان تیمار نمونه های رحمی جهت بررسی های هیستوپاتولوژیک تهیه شده و مقاطع میکروسکوپی جهت ارزیابی های هیستومورفومتریک، کلاژن بافتی و شمارش ماست سل ها با متدهای h&e;، azan و تولوئیدن بلو رنگ آمیزی و بررسی شدند. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان دهنده افزایش معنی دار وزن متوسط (گرم) در گروه p (71/1 ± 09/28) نسبت به گروه c (58/1± 17/24) و کاهش معنی دار آن در گروه های  l (86/0 ± 02/25) و f (92/1 ± 82/25) نسبت به گروه p در پایان دوره تیمار بود (p<0.05). همچنین افزایش معنی دار ضخامت متوسط آندومتر (میکرومتر)، میانگین درصد کلاژن بافتی (%) و تعداد متوسط ماست سل (n) در واحد سطح مقطع بافت رحم در گروه p (به ترتیب 8/63 ± 6/331، 65/1±60/14، 89/0 ± 02/3) نسبت به گروه c (1/28 ± 3/235، 41 /1 ± 10/8، 55/0 ± 47/1) و کاهش معنی دار این شاخص ها در گروه l (3/51 ± 8/199، 90/0 ± 07/4، 69/0 ± 02/1) و f (4/41 ± 6/194، 39/0 ± 21/5، 60/0 ± 31/1) مشاهده گردید. بحث و نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که لوپئول همانند فلوتامید می تواند عوارض رحمی ناشی از تجویز dhea در سندرم تخمدان پلی کیستیک تجربی شامل هایپرپلازی، هایپرفیبروز و افزایش تعداد ماست سل ها را تخفیف دهد. این یافته می تواند در تأیید اثرات آنتی آندروژن رسپتوری لوپئول باشد. لوپئول می تواند به عنوان یک ترکیب درمانی برای مطالعات تکمیلی مدنظر قرار گیرد.